Sint

Er is opschudding over de nieuwe film van Dick Maas. De film gaat over Sinterklaas. Klagers spraken hun onvrede uit over het feit dat jonge kinderen van slag zouden raken door een poster waarop het silhouet te zien is van een grimmige Sinterklaas.

Als we Rudolf Otto mogen geloven is het heilige zowel aantrekkelijk als afschrikwekkend. Ik geloof Rudolf wel. Het heilige is datgene wat apart staat, dat niet zomaar te benaderen is.

Kinderen zijn bang voor de heilig man en willen als het even kan bij hem op schoot. Sinterklaas is inderdaad een griezelfilm. Wie huivert niet bij de gedachte dat er in de nacht een man op een paard in een lange rode mantel over de daken raast? Sint is een ruw bonzen op de deur, een ratelen op het raam. Een huivering trekt door de warme huiskamer. Maar zie daar, het zijn cadeautjes.

Natuurlijk, dat is wat griezelen is. Een huivering die de warmte bevestigt. Een sprookje, een vermoeden van angst en gevaar. Wat rest is een hernieuwd gevoel van veiligheid.

Laat die film maar komen.