Springfield, Il

'Old Man river' was het favoriete nummer van mijn vader. Eigenlijk hield hij niet zo van muziek. Maar voor het 45 toeren plaatje waarop de grondeloos diepe bas van Paul Robeson de rivier bezong, maakte hij graag een uitzondering.

In Clarksville, Mo staat aan de rivier een grote boog, versierd met de onvermijdelijke stars and stripes. Bovenaan de naam van het dorp, daaronder de tekst: Touch the Mississippi:




In 1974 stonden alle huizen in Clarksville tenminste gedeeltelijk onder water. Op een steen bij de rivier is de waterhoogte aangegeven. Borsthoogte, minstens. Ook vandaag wordt voor de rivier op de radio een flood warning afgegeven. En inderdaad, het pad dat de droom om de rivier aan te raken mogelijk moet maken, staat onder water. We lopen er natuurlijk doorheen, ik met sandalen en al, Willemijn op blote voeten. Het water is warm en bruin. Verderop, waar het een centimeter dieper is, wordt het merkbaar kouder. Dan maakt het pad een bocht, terug naar de warmte.




Behalve een flood warning is er voor vandaag ook een heat warning actief. Als we terug zijn in Nederland, en het is een graad of dertig, ga ik welgemeend tegen iedereen roepen dat ze zich niet zo aan moeten stellen. Hier is het maar liefst honderd en vier.