Herfst

Onder het afdak staat mijn fiets. Een man en een vrouw staan er bijna tegenaan, ook onder het afdak. De man roept zijn dochter: "Niet in de regen gaan staan." Ik wijs naar mijn fiets en glimlach beleefd: mag ik er bij? De man en de vrouw doen een stapje opzij. Het meisje staat nu achter mijn fiets en zegt tegen zichzelf: "schuilen, voor de regen."

Terwijl ik mijn twee tassen met boodschappen in de fietstassen doe vertelt de man dat hij nu op een andere afdeling werkt. De vrouw zegt dat ze bij x gaat eten vanavond. Doe hem de groeten, zegt de man, weet je nog wie ik ben. Nee, zegt de vrouw.

Als ik met mijn fiets aan de hand wegwandel zie ik het meisje staan, tegen een lantaarnpaal, het lichaam strak en hoog gespannen, een grijns op het gezicht. Ze kijkt vergenoegd hoe het water van haar roze jas op haar schoenen druipt.

Het regent.