Brugger zijn

Soms denk ik dat het heel leuk zou zijn om opnieuw in de brugklas te beginnen. Je hele leven nog voor je en de kans om nu wel de juiste dingen te doen. Goed Frans leren in plaats van scheikunde. Het laatste is op hogere leeftijd gemakkelijk in te halen, als je er een hoofd voor hebt. En ik heb dat hoofd, zeker als ik opnieuw in de brugklas zou zitten. Dacht je dat mijn fantasie beperkt is? Kom nou.

Ik zou niet alleen de kans hebben om alles over te doen, maar ook beschikken over een bewaarbrein. En over het vermogen om de tijd te vertragen, zodat je in een minuut of vijf Oorlog en Vrede kunt lezen. Als dan veertig jaar later iemand verwijst naar een bepaalde passage weet ik nog steeds dat die begint op pagina tweehonderdtwaalf onderaan. Daar heb je wat aan!

Kortom, ik zou een onuitstaanbare nerd zijn. Ik zou ook willen weten wat ik nu al weet, vooral over het leven. Een brugger met levenservaring. Het lijkt me geen goed plan. Ik zou binnen een dag of drie tot een ernstig psychisch wrak verkwijnen, vol kennis en met een volstrekt schizofreen verstand. Bovendien, ik ben geen brugger, ik ben docent. Mensen die dat niet uit elkaar kunnen houden lijden aan een ernstige aandoening. 'Going native' heet dat in de antropologie.

Ik ga naar Bakkum. Als docent.