dinsdag, januari 16, 2007

March of the penguins

Zijn er ook natuurdocumentaires waarin dieren gewoon dieren mogen zijn? Ik kan me niet herinneren dat ik er ooit één gezien heb. De winst van 'March of the penguins' is dat die beesten geen voornamen hebben, zoals vaak gebeurt, maar verder wordt geen enkele truc om ze menselijk te maken geschuwd. Meteen aan het begin wordt ons verteld dat Antarctica vroeger in subtropische sferen lag, en dat bij het afdrijven naar de pool alle stammen die er woonden zijn afgehaakt, op één na. Op dat moment komen in de verte mensachtige gestalten in beeld schuiven. Aha, een volhardende stam!
Begrijp me goed, 'March of the penguins' is een bewonderenswaardige, schitterend gefotografeerde film. Man oh man, wat een moeite hebben de makers zich getroost. Wat helpt is natuurlijk dat die beesten nogal benaderbaar zijn. De mannen met camera's in fel oranje jassen die tijdens de aftiteling zichtbaar zijn worden door de penguins helemaal niet herkend als iets dat bij hun wereld hoort. De penguins begrijpen best dat zij geen mensen zijn. De film doet ondertussen zoveel moeite om de dieren menselijke emoties toe te dichten dat je je onwillekeurig afvraagt waarom ze als het daar zo koud is niet gewoon naar Durban zwemmen om gezellig met zijn allen aan het strand te gaan liggen. Even makkelijk hoor je een vrouwtjespenguin die omvalt heel duidelijk "fuck" zeggen. Ondertussen zijn we niettemin getuige van een verbluffend staaltje overlevingskracht. Zo sterk en boeiend in zichzelf dat de antropomorfe benadering er eigenlijk alleen maar schade aan doet. Wij zagen de versie met Morgan Freeman als nogal plechtige verteller, en het zou best kunnen zijn dat de Nederlandse versie met Urbanus in dat opzicht beter is, omdat humor afstand kan scheppen. Voor hetzelfde geld komt Urbanus je natuurlijk allang de keel uit. Ik ga het niet controleren.
Als extra is een Bugs Bunny filmpje toegevoegd, over een kleine penguin die naar huis wil. "It's a pengoeinn in a tuxedo!!" Op reis naar de Zuidpool komen Bugs en de penguin een paar keer Humphrey Bogart tegen, die vraagt om een kleine bijdrage voor een mede-amerikaan. Eenmaal op de pool aangekomen, er staat natuurlijk een bordje, tovert de penguin een briefje uit zijn hoge hoed waarop staat: "The only penguin that was born in Hoboken."